„Moja mama”
Kim jest ta miła pani, zgadnijcie moi kochani? Chorym poprawia poduszki, choć nie jest pielęgniarką. Smaży wspaniałe racuszki, choć wcale nie jest kucharką. Uczy nas różnych robotek, choć nie jest panią ze szkoły.I zna lekarstwo na smutek, od razu jesteś wesoły. Wkłada nam od niechcenia cukierek w kieszeń fartuszka. Spełnia nasze życzenia jak dobra wróżka. A kiedy wkłada sukienkę nową i uśmiech oczy jej rozjaśnia. To myślę, a może to królowa na chwilę wyszła z baśni?A to jest przecież moja mama tylko rysunek ją pomniejsza.Ale jest przecież taka sama tylko, że dużo ładniejsza.
